بیا که باز وقت بازی است تو می شوی پدر و من... نه ! بازی قشنگ و تازه ای به فکر من رسیده استکه من درخت می شوم
شکوفه می زنم
و بعد هم به نام خاک و باد و آفتاب ، میوه می دهم
درخت...
و من درخت می شوم،
درخت زندگی که میوه اش رسیده است و چیدنی است
تو هم پرنده شو ...
نه! پرنده خوب نیست
پرنده زود می رود
و سایه آرزوی یک پرنده نیست...
تو رهگذر بشو
و خسته از کنار من عبور کن!
مرا ببین
بخند و شاد شو
و میوه مرا بچین
و زیر سایه ام درنگ کن
فقط همین...
مصطفي رحماندوست
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
